Ahmed en zijn kinderen…

Lieve mensen

Hierbij wil ik namens de groep vrijwillegers, allen bedanken voor het ongelooflijk mooie giftes om Achmed en de Kinderen te herenigen. Er word al hard gewerkt met oa de advocaat. Via https://annemieksmijmeringen.blogspot.com/ kan je op de hoogte blijven van de voortgang. 

Ik denk dat Annemiek ook nog een extra pluimpje mag krijgen

THANK YOU 

DANKJEWEL

GRACIAS

DANKI

Ahmed en zijn kinderen…

Het verhaal van Ahmed gaat over een vlucht die ruim 5 jaar duurde en het verlangen van kinderen naar hun vader en omgekeerd. Een verhaal dat pas eindigt met de hereniging van 7 kinderen in Somalië met hun vader in Nederland. Ze hebben elkaar al tien jaar niet meer gezien!

Ahmed werd geboren in Somalië 10-07-1982, als jongste zoon op de boerderij van zijn ouders. Ahmed trouwde op 19 jarige leeftijd en het jonge stel kreeg 7 kinderen. In deze cultuur wonen kinderen bij ouders in of omgekeerd. Als Ahmed vertelt over de zorg voor elkaar, voel je zijn diep gemis maar ook de oerkracht van een diep gelovig man die hard werkt en hoopt en bid. Die kracht deelt hij met zijn moeder van 80 die niet meer kan lopen en in Somalië zijn kinderen verzorgt. Ze wachten al zolang!

2009… Ahmed moest wel vluchten… nadat zijn broer voor zijn ogen door terroristen werd vermoord en zijn echtgenote stierf bij een bomaanslag waarbij de boerderij wederom schade opliep.

Hun leven lag letterlijk in puin… rondom de boerderij waar niemand meer een stuiver voor gaf… Niet voor een leven daar, en niet voor de boerderij…waar van vader op zoon kokosnoten citroenen sinaasappels en mango werd geteeld. Achmeds ouders bleven achter in de chaos om hun kleinkinderen te verzorgen… tot de oorlog zou eindigen…

Ahmed vluchtte naar buurland Jemen waar hij overdag werkte in een garage en in weekend en avond als beveiliger. Hij sliep in een afgeschermd hoekje van een loods, stuurde zoveel mogelijk geld naar huis en wachtte eveneens… tot de oorlog zou eindigen… tevergeefs.

Toen ook in Jemen oorlog uitbrak vluchtte Ahmed met veel omzwervingen veelal te voet verder naar Somaliland en kwam in Dubai terecht waar hij een vlucht naar Turkije kon boeken van zijn laatste geld en daar strandde. Als Ahmed vertelt zie ik zijn overlevingstocht voor me, voortdurend op zoek naar betaalde klussen, hoognodig voedsel en schamel onderdak. Geld verdienen betekende verder kunnen… Regelmatig bracht hij de nacht door in een bos in wanhoop en eenzaamheid alleen met zijn schepper…

Het duurde te lang voordat Ahmed de boot tussen Turkije en Griekenland kon betalen en hij verder kon. Via Griekenland naar Servië liftend en lopend met onderbrekingen en het contact met thuis was al lang verbroken. Hij kon alleen nog maar voor hen bidden en vijfmaal per dag het lot van zijn kinderen in Gods hand leggen.

Aan de grens in Servië wachtte hij een week lang voordat een trein vertrok. Niet durven slapen, bang voor diefstal van het geld voor de trein. Honger was zijn metgezel en de stilte zijn vriend. Zoekend naar een mens die hem verder kon helpen. Hongarije en Oostenrijk door, via Duitsland richting Nederland waar hij uiteindelijk eind 2015 aankwam en asiel aanvroeg. Zwaar ondervoed en doodsbang dat hij uitgewezen zou worden… wat niet gebeurde…

Waarom Nederland zal je denken… Een vroegere vriendin van zijn moeder (vluchtelingen uit Somalië) woont met haar gezin in Nederland, misschien was er hulp voor werk. Daar heeft hij steeds aan gedacht… werken en zijn kinderen over laten komen. Toen wist Ahmed nog niets van jaren in asielzoekerscentra verblijven zonder te mogen werken.

Ahmed kwam terecht in AZC Ter Apel waar hij ook weer telefonisch contact kreeg met zijn ouders. Hoe emotioneel moet dat zijn geweest en kreeg Ahmed van zijn moeder het adres van de familie Mohsen in Landgraaf.

Zijn opgroeiende vijf dochters in Somalië leefden toen al zoveel mogelijk binnenshuis want de terroristen zaten overal en waren onberekenbaar. Naar school gaan was te gevaarlijk geworden. De twee opgroeiende zonen aangestuurd door opa hielpen op de boerderij maar hoelang nog voor ze geronseld werden? En kostbare tijd verstreek…

Ahmed bezocht regelmatig de familie Mohsen waarbij liefde ontstond tussen hem en de oudste dochter Fatima. Er was zelfs een foto waar beiden op stonden als kleuters in Somalië. Ze trouwden in stilte voor de islam en de Nederlandse wet en betrokken een huurhuis. Een dochtertje werd geboren en samen bouwden ze verder aan hereniging van Ahmed met zijn kinderen want liefhebben is geven aan elkaar. Ahmed heeft sinds kort een vaste baan en is de weg vrij… Een paspoort kost 250 euro en zeven stuks hebben ze moeizaam bij elkaar gespaard. Ontbreekt nog het geld voor de vliegtickets rond de 8000 euro.

Het is vijf voor twaalf… het sparen duurt te lang. De vader van Ahmed stierf zonder afscheid te kunnen nemen en moeder (oma) houdt het niet meer vol… De boerderij is inmiddels een ruïne door de verwoestende burgeroorlog die al 29 jaar duurt en weer heftig oplaait. De jihadistische terreurorganisatie Al Shabaab heeft het voor het zeggen op het platte land in een gebied waar 800.000 tot 1 miljoen burgers wonen met daar ergens tussenin de kinderen en de moeder van Ahmed tussen de brokstukken… tot de oorlog zal eindigen…

Achmed heeft aldoor telefonisch contact en weet dat twee van de kinderen een operatie moeten ondergaan. Achmeds moeder wil achterblijven en haar enigste wens is nog de kinderen zien vertrekken naar de veilige plek bij hun vader in het gezin waar plaats voor hen is. Daar wordt veel voor gebeden en soms kan de medemens daarbij helpen… Help jij mee… deze kinderen uit de oorlog te halen… en te herenigen met hun vader?