Na regen komt zonneschijn

Al 155 euro, en iemand die een website voor mij wil bouwen. Zo dankbaar! 

Wie wil nog meer helpen? Welk grote bedrijf heeft meerdere personeelsleden  thuiszitten met burn-out en depressieve klachten? Ik kan helpen. Lees hieronder mijn verhaal. Mijn ervaringen. Ik wil mijn hand niet ophouden. Ik zou graag willen ruilen. Desnoods een lening met laag bedrag terugbetalen zodat ik gezond kan verder groeien. Ik heb zelf een baan erbij gezocht. Waar ik in November kan starten. Het is nu wachten op iemand die in mij geloofd, en zegt, 'ik kan jou helpen!' 

Hieronder mijn verhaal. 

Ik weet niet eens waar ik moet beginnen. Laat ik beginnen met.. Als u doneert, krijgt u van mij 1 consult. Ik ben Mental-coach, gericht op depressie, burn-out en weer in beweging komen. Anders leren denken is anders leren voelen. Terug naar de basis. Problemen van het nu oplossen.

Ik heb hier een idee voor bedacht voor uw privacy, maak even een nieuw e-mailadres aan, en schrijf deze bij de donatie. Ik benader u dan via dat e-mailadres.

Hieronder mijn hulp vraag en mijn verhaal. Ik kan alles weerleggen en bewijzen. Ik benoem dit alvast, omdat een “normaal" mens dit nog niet meemaakt in een heel leven.

Ik kom uit een achterstandsgezin. Mijn moeder had een persoonlijkheidsstoornis, ik heb het geluk gehad jong uit huis te zijn geplaatst, waardoor ik wel een basis meegekregen heb.. rijbewijs heb gehaald, opleidingen gedaan. De rest is bij mijn moeder blijven wonen. Ik zei geen ja en amen en ging niet mee in haar ellende.

Laat ik beginnen bij Tot mijn 27ste ben ik zoekende geweest naar het leven (nu 38). Wist vooral hoe iets niet moest. Ik kwam toen in ander milieu terecht, kreeg ambitie en ging enorm groeien. Het verschil tussen mijn familie en mij werd steeds groter. Wat ook veel jaloezie meebracht, en met alles kwamen ze voor hulp bij mij. Heb dat tot mijn 32ste volgehouden. Op mijn 31ste kwam ik bij mijn broertje en hij bleek zwaar verslaafd, zat er helemaal door, dus ben hulp voor hem gaan zoeken en ben tot de opname bij hem blijven wonen. Omdat hij een gevaar voor zichzelf was, hij wou de opname alleen als ik tijdens de opname in zijn huis bleef, mijn zoontje verbleef 2 straten verderop bij mijn moeder. Wat wel een liefdevolle oma leek, ze deed alles voor mijn zoontje. Deelde dezelfde passie voetbal, dus ik dacht dat hij daar goed zat. En zag hem wel dagelijks. Na 3 mnd werd mijn broertje opgenomen. Zou 2 jaar duren. Hij moest alleen wel het huis op naam houden anders kreeg hij geen inkomen meer. Kon ons hier niet inschrijven. Maar met de woningbouw was al rond dat ik het huis op naam zou krijgen. Heb alles opgeknapt. Mijn spullen verhuist. Kinderen hun kamers gemaakt. Want ik was in verwachting van mijn jongste. (Waar ik bewust de keuze heb gemaakt dit alleen te gaan doen. Wel goed contact met de vader, hij mag hem altijd. Zijn hele goede vrienden. Maar geen papa en mama in een gezin). Ik kreeg een kindje dat stil geboren werd. En pas na enkele minuten begon te ademen. De schade is helaas behoorlijk, autisme. Hechtingsstoornis. En emotioneel is hij nu 2. Inweze is hij bijna 6. ) om even verder te gaan naar het verhaal.. Toen mijn jongste 5 mnd was kreeg ik een nieuwe vriend. En ging de weekenden met kinderen naar hem. Tot ik op een dag mijn huis niet meer inkwam op zondag avond. Sloten veranderd, en omdat ik niet ingeschreven stond geen poot om op te staan. Hij was gestopt met de opname en gelijk weer junk. Hier klopte ik bij mijn moeder aan, ‘hij heeft al mijn spullen, zal je niet zeggen je geeft de spullen van je zus terug?’ haar antwoord was ik heb hem nodig. Ga me er niet mee bemoeien. Ik heb die dag het contact met iedereen verbroken. Bracht mijn zoontje nog wel naar zijn oma, maar ik was echt helemaal klaar met ze. Tot een half jaar later mijn zoon in loyaliteit conflict kwam. Want zag dat het niet normaal was dat iemand zomaar al onze spullen kon afpakken toen was hij 13. En kwam het verhaal eruit. ‘Mama? Oma zegt altijd al dat jij niet van mij houdt je alleen maar dure spullen voor mij kan kopen. Dat was mijn druppel, heb de weekenden naar mijn moeder stil gezet. Want dit was niet gezond. Kort hierna werd mijn moeder erg ziek, en ben haar gaan helpen als er iets nodig was. Zo zag mijn zoon toch zijn oma. En was niet alleen met haar. Toen ik voor het eerst bij haar kwam, zag ik als eerst mijn Senseo. Toen ik haar confronteerde zei ze. ‘ ohhw ik wist niet dat hij van jou was, heb hem gekregen van je broertje. Hij had hem over. Mijn bloed kookte, maar heb het gelaten.. na verloop van tijd ging het slechter met mijn zoon. Miste 1 op 1 met oma. Maar met haar kon je niet praten. Bij alles schoot ze in paniek. Huilen. Slachtofferrol … Dus zou samen met een instantie met haar in gesprek. Over dat mijn kind geen maatschappelijk werker is. En dat ze nooit kan zeggen dat ik niet van hem hield. Hun zagen geen gevolg. Ze zei dit niet om hem te beschadigen. Maar omdat ze niemand had, want niemand had zin in zwaarmoedig en problemen. Omdat ik geen contact meer had met mijn hele familie heb ik toen alles verwijderd. Tot oude vriendinnen van mijn moeder mij aanspraken. Praat aub met je tante. Heb mijn tante benaderd. En de grond zakte echt onder mijn voeten weg. Mijn oma bleek net als ik ook opgelicht, voor 50.000 euro, dit samen met mijn broertje en zusje. Iedereen leefde van haar rekening. En er waren allemaal schulden op haar naam gemaakt. Mijn moeder heeft snel de behandeling stopgezet. Ze stond op de lijst voor nieuwe longen. En is een week voor het gesprek met de hulpverlening erbij overleden. Eigenlijk dus gewoon zelfmoord. Ik werd gebeld. Dus moest zorgen dat iedereen het wist. Dat heb ik gedaan. Ik wou geen contact. Mijn zusje wel, dus heb alles samen met haar geregeld. Er was geen verzekering. Ik werkte voor mijn kindje met een beperking in de uitvaart, dus heb alles geregeld. En haar overal in betrokken. Er is niemand geweest op de hele uitvaart. Toen ik bij mijn zusje kwam, bleek zij nog veel meer van mijn spullen en kleding te hebben. Laptop. Alles stond er. Ik heb het gelaten

 Ik dacht, woon nu in een andere provincie, aan me hangen kan niemand meer. En zo kunnen de neefjes en nichtjes elkaar wel zien. Gezien ze op elkaar Na, niemand meer hadden. Domste beslissing ooit, ze had niks. Dus ik betaalde de cadeautjes voor haar kinderen. Hielp haar om haar huis weer netjes te krijgen. Dag planning maken. Maar wat ik ook deed, het volgende bezoek stond het er weer net zo voor. Ik wist niet dat zij ondertussen tegen mijn zoon zei van 16, hier mag je wel drinken, hier mag je wel roken (bedoel mijn moeder was gestikt in haar sigaret ) ik wou hem niet steunen bij roken, verbood het ook niet, maar wou het niet in mijn huis, en niet van mijn geld. Hier kon hij het doen met op zaterdag avond 1 Radler. Hier moest hij naar school en door de week om 22:30 thuis zijn, wat ik al laat vond. Hij is gezwicht voor haar praatjes. Met in zijn achterhoofd de woorden, mijn moeder houdt toch niet van mij dat heeft oma altijd gezegd. Binnen 8 dagen van huis was hij voor het eerst opgepakt. Na een maand gebruikte hij harddrugs. Na nog een maand was hij dealer en verslaafd. De hulpverlening wou me aan alle kanten helpen. Maar liepen vast op de wet en zijn leeftijd. Mijn zusje had hem nodig om haar drankverslaving te bekostigen. Hielp hem met dealen. Hij jatte 3 flessen drank. En zij kocht dan 1 pakje shag voor hem. Gelukkig 8 maand na vertrek ging mijn telefoon.. Mama kan ik aub naar huis, ik wil met je praten. Hij is afgekickt, weer 10 kilo aangekomen. Weer bezig om zijn leven te herstellen, maar .maar alle schulden komen dus wel op mijn bordje, het waren hele dure 8 maanden .. Toen hij weg wou bij zijn tante is zij wraak op hem gaan nemen. Aangegeven voor een verzonnen diefstal. Hier staat ze ook om bekend hoor. Ze heeft net als mijn moeder ook niemand. Omdat ze exact hetzelfde zijn. Toen ik mijn zoon eindelijk weer thuis had, kreeg ik te horen dat ik een een hele zeldzame kwaadaardige tumor had. Gelukkig in het geheel verwijderd en geen uitzaaiingen. Maar dit was wel mijn breekpunt en keerpunt.

Heb al die jaren fulltime voor mijn zoontje gezorgd. Hij start nu pas binnenkort op school. Gelukkig zeiden hulpinstanties (allemaal vrijwillige instanties) je krijgt nu fulltime opvang plus tot dagelijks 17 uur. En mag ik dus ook eindelijk weer aan het werk. Ik heb al jaren eeen prachtig concept klaar liggen waarin ik arm en rijk kan helpen.

Ik wil mental-coach en funerair-spreekster gaan combineren. Zo kan ik grotendeels uit huis gaan werken, wat past bij een kindje met een beperking. Maar ik heb hier geld voor nodig. Vandaar dat ik dit bedacht heb. Ik help een ander. En een ander helpt mij.

Ik ben zo klaar met het verleden. Ik wil nu een keer om mijzelf denken. En door.

Vanaf een donatie van 20 euro zal ik als dit wenselijk is u advies geven over een probleem. Uit zowel kennis als wijsheid.

Probleem jongeren, relatie problemen, hoe kan ik beter communiceren? Geen vraag is te gek. Ik hoop uit de grond van mijn hart dat mensen mij dit gunnen. Mijn erfenis was letterlijk het bewijs dat mijn familie mijn demente oma hadden opgelicht. Ik kan echt alles wat hierin staat bewijzen.

Ik ben geen slachtoffer. Ik ben overlever.

Juist door dit stuk in mijn leven kan ik me inleven in zoveel situaties. Tijdens mijn opleiding leerde ik boeken kennis. Tijdens mijn leven leerde ik levenswijsheid. Ik werk hierdoor met gevoel en verstand. Ik weet wat iemand nodig heeft. Ik weet hoe ik mijn puber weer bereikt heb, ik weet wat je voelt als je hoort ik heb kanker. Ik weet hoe het voelt om belazerd te worden. Ik heb altijd geweten dat ik dit moest meemaken om er uiteindelijk een ander mee verder te kunnen helpen. Dat klinkt heel vreemd voor een ander. Ik ben geen vrouw vol met schade, ik ben een vrouw in gaar kracht. Zal nooit de slachtofferrol dragen. Ik draag juist trots. Ondanks alles sta ik hier, met mijn rugzak vol met wijsheid. Geschreven in een paar boeken. 

Naast de kennis uit boeken, 'de droge stof,' ben ik helderwetend en heldervoelend. Ik lees als ware wat nodig is. Ik ben totaal geen zwever. Alles behalve, maar juist dit stukje maakt me wel heel goed in wat ik doe. Werken met gevoel en verstand.