€ 775 van € 10.000 opgehaald

 8%
17 donaties in 4 jaren
Deze campagne is beëindigd.

Help mij om mijn leven terug te krijgen.

€ 775 van € 10.000 opgehaald
Deze campagne is beëindigd.
het verhaal

Hallo, 

Mijn naam is Danielle en ik ben 24, bijna 25 jaar oud. Sinds mijn 13de ben ik gediagnostiseerd met een zenuw/spierziekte die HNPP heet. Zoals de ziekte beschreven wordt valt deze mee, maar ik heb helaas erg pech gehad. 

Ondanks deze pech had ik tot twee jaar geleden een appartement, een auto, een sociaal leven, studeerde ik en deed ik vrijwilligerswerk bij het Rode Kruis. Mijn hard werken en doorzettingsvermogen werd beloond. 

 Dit is in een record tijd dusdanig achteruit gegaan dat ik nu mij tijden alleen bij mijn ouders thuis doorbreng. Ik ben dusdanig ziek geworden dat ik niet in staat ben meer om te werken of een studie te volgen. De kans dat dit verbetert is nihil tot onmogelijk. Op dit moment zelfs onmogelijk. Op slechte dagen heb ik hulp nodig bij alle dingen, bijvoorbeeld zelfs het maken van een kopje koffie. Voor iemand die altijd zelfstandig was en vocht voor haar plek in de maatschappij is dit dus behoorlijk heftig..

Naast dat ik hard achteruit gegaan ben, heb ik te maken gehad met een ex die mij opgelicht , gemanipuleerd, geïsoleerd en volledig afhankelijk van hem heeft gemaakt. Hij werkte niet en wij moesten leven van mijn magere uitkering. Hij gaf alle laatste beetjes geld uit. Dit resulteerde er in dat ik dagen geen eten had. Hij was nooit thuis, dus op die dagen kon ik ook niet voor mezelf zorgen en dus ook niet naar buiten. Hij manipuleerde me dusdanig, dat ik geen weg meer zag om hier uit te komen. Volgens hem had ik toch niemand meer. Hij heeft mijn ouders en ik uit elkaar gedreven en voor mij voelde het alsof ik inderdaad geen opties meer had dan bij hem blijven.

Uiteindelijk ben ik samen met mijn hondje kunnen vluchten en zijn de schulden die hij veroorzaakt heeft nog enigszins beperkt gebleven. Ik noem het beperkt want dit had nog veel erger kunnen worden als hij niet werd gearresteerd door wanbetaling van een auto die hij leasde. En zo ging dit met verschillende zaken zoals stroom, gas en water rekeningen. Dit en veel andere situaties hebben mij wakker geschud. Inmiddels ben ik nu veilig thuis bij mijn ouders. Die gelukkig wel mij weer thuis wilden hebben. Mijn ex beweerde dat ze mij niet meer wilden zien en helaas door ruzie geloofde ik dit.

Ik werk hard aan mezelf om mij zowel fysiek als mentaal er bovenop te krijgen met een diagnose ptss. Door te zoeken naar hulp is deze diagnose gesteld geworden en kan ik de hulp krijgen die ik nodig heb. Ook fysiek werk ik hard aan mijn herstel, zover dit mogeijk is. Ik krijg fysiotherapie en ik kan op dit moment weer kleine stukjes lopen.  Ik ben dus uit de rolstoel, maar op dit moment ziet het er niet uit alsof dit ooit beter gaat worden. 

Het gene wat dus erg moeilijk is, is het betalen van de schulden. Dit bedrag, en ik vind het verschrikkelijk, is 10.000 euro. Verzameld door alle brieven die hij verstopte, betalingen die hij gewoon niet deed en het zogenaamde werken waar nooit geld van binnen kwam. Dit alles werd voor mij verborgen gehouden en omdat dit in de kelder lag en er overal trappen waren, kon ik dus niet uit het appartement. En iedere keer dat ik het wilde controleren of er naar vroeg, werd er een nieuw verhaal verteld en ik nam maar aan dat dit klopte. Bewijzen kon ik namelijk niet vinden. Uiteindelijk vond ik bewijzen van leugens. Hij beweerde weg te blijven door een brandje in de zaak en na te bellen en te zoeken op internet vond ik geen enkel bewijs voor die bewering. Een half uur later kreeg ik het bericht dat hij was opgepakt en samen met mijn ouders vond ik toen de bewijzen verstopt in de kelder en kon ik berekenen hoe ver hij mij in de schulden had gebracht. Alles stond namelijk op mijn naam, want hij had een bkr registatie. (Natuurlijk een mooi verhaal erbij, waardoor ik hem nog sympathiek vond ook.) En natuurlijk waren er alarmbellen, maar hij wist mij dusdanig om te praten dat ik telkens weer hem het voordeel gaf van de twijfel. 

Na het bewijs dus absoluut niet meer.  

Ik heb lang nagedacht of ik mijn verhaal zou delen, want ik heb me lang geschaamd dat ik hier ben in getrapt. Maar ik heb mij gerealiseerd dat ik hier niets aan kan veranderen. Hoe veel pijn dit mij ook doet. Ik werk dus hard aan mezelf om beter te worden, zodat ik weer een leven kan opbouwen met zowel sociale zaken, maar om hopelijk ook toch weer voor mezelf te kunnen zorgen. Dit vind ik erg belangrijk. Ik ben altijd een zelfstandig iemand geweest met al haar zaakjes op orde. Mijn ziek zijn en deze situatie heeft ervoor gezorgd dat dit niet mogelijk is. Maar ik hoop nog altijd dat dit ooit veranderd. 

Nog steeds ontvang ik dreigbrieven en emails. Hij belt me anoniem en laat rare voicemails achter. Dit heb ik laten checken door de provider. Hij dreigt om me alles af te nemen wat ik nog heb, maar gelukkig ben ik inmiddels weer in staat om dat te relativeren, maar de schrik dat hij hier opeens voor de deur staat blijft aanwezig. Ik heb nachtmerries over de dingen die hij heeft gedaan en hoe ik heb geworsteld om enigszins overeind te blijven. Want de keren in het ziekenhuis had ik helemaal geen idee wat hij allemaal deed of wie in mijn bed lag naast hem. De angst blijft dat hij me hier in mijn veilige omgeving opzoekt. 

Nog steeds heb ik geen sociaal leven en kan ik pas starten met alle doelen die ik heb als de schulden zijn afbetaald. Samengevat is dit dus voor mezelf kunnen zorgen, zowel fysiek als financieel.  En daarnaast wil ik de sterkte, vrolijke, zelfstandige vrouw weer terug die ik ooit was. 

Ik vind het moeilijk om dit te vragen, maar ik heb jullie hulp nodig. Ik kan het niet alleen. 

Willen jullie mij helpen om weer een mens te worden? Om weer mijn leven op te pakken en de dingen te doen die ik zo fantastisch vind. Bijvoorbeeld mensen helpen door middel van het Rode Kruis? Weer herinneringen kunnen maken en een leven opbouwen zoals ieder ander.  

Een kleine bijdrage zou mij al helpen. Ik weet dat het veel gevraagd is, maar ik zou jullie ontzettend dankbaar zijn. Ik vond het ontzettend moeilijk, maar het is tijd om te gaan vechten voor mijn toekomst. Hopelijk willen jullie daarmee helpen. 

Ik reken er niet op, maar mocht het gebeuren dat ik meer ontvang dan 10.000 zal ik dit doneren aan Stichting spierziekten Nederland. 

Veel liefs,

Danielle

*Er is al €570,- opgehaald. Ik ben jullie zo ontzettend dankbaar. Heb echt even staan huilen. Ik heb een paar foto’s toegevoegd van mijn vorige werk bij onder andere het Rode Kruis. Ik hoop dit ooit weer te kunnen doen. Desnoods in de rolstoel. 

*Ik heb ook een foto toegevoegd van mijn lieve hondje Ollie. Hij is mijn steun en toeverlaat en hopelijk kan hij binnenkort beginnen met de hulphonden cursus. Deze cursus wordt volledig gedekt door de hondenschool en zal Ollie leren om mij meer te kunnen helpen. Wij zijn in ieder geval enorm enthousiast en wachten nog op de scootmobiel. Dan kan ik ook eens de deur uit met mijn lieve Ollebol en word ik iets zelfstandiger. 

* Ik zal meer fotos posten naar gelang ik de doelen ga bereiken. Jullie zullen dan het resultaat zien van jullie steun. 

Over de campagne
Beheerder:
Danielle Bastian
Gestart op:
24 July 2019
Gecontroleerd
Ontvangen donaties
Donaties laden...
Plaats een reactie