TIJGERS 2E KANS
UPDATE 17-11-2020;
TIJGER is goed uit de operatie gekomen en is enorm opgeknapt! Met een beetje geluk mag hij vanavond al naar huis!š¤
De donaties van verschillende vrienden en familie zijn hartverwarmend en wij zijn jullie allemaal zo dankbaar!
Vanwege de spoedopname in het weekend en de intensieve operatie komen de kosten uit boven de 1500 euro...
Ondanks de gulle giften zijn we er nog niet, dus we hopen dat jullie dit bericht willen delen om uiteindelijk helemaal rond te komen!
Allemaal enorm bedankt voor de hulp!
Liefs, Sas, Lizzy en Calvin
Lieve (Huisdieren-) vrienden,
Afgelopen zaterdag kregen wij de schrik van ons leven toen onze liefste kat Tijger strompelend binnenkwam en al snel duidelijk werd dat een ernstig ongeluk (hoogstwaarschijnlijk een aanrijding) hem gruwelijk verminkt had. Zijn achterpootje en staart sleepte ongelukkig achter hem aan en mijn eerste gedachte was dat we hem zouden gaan verliezenā¦
Laat ik bij het begin beginnenā¦
Mijn leven lang, tot aan de zomer van 2018, had ik helemaal niks met huisdieren, laat staan met katten, mijn familie kan dat beamen. Totdat er in augustus 2018 een jong, ondernemend en ondeugend rood-witte kitten bij ons in de achtertuin verscheen, die genoot van de aandacht van mijn kinderen en die mijn hart stal door heerlijk eigenwijs mijn keuken binnen te lopen op de warme dagen. We wisten dat hij van een buurman in de straat kwam en na enig contact was het duidelijk dat hij bij ons welkom was voor een wat lekkers en een potje stoeien.
Die tijd met Knuffel was geweldig en omdat ik zag hoe mijn kinderen opbloeiden van zijn aanwezigheid, besloot ik dat Knuffel permanent bij ons mocht komen wonen. Op 5 december kregen de kinderen een Eigendoms-akte cadeau en er werden heel wat traantjes weggepinkt toen ze begrepen dat Knuffel van ons was. Een magisch moment dat we niet snel meer zouden vergeten.
Begin januari 2020 waren er opnieuw kittens gespot en het mag duidelijk zijn dat wij het neefje van Knuffel met open armen ontvingen in een huis waarin huisdieren-liefde was gegroeid. Samen zouden ze een goed leven bij ons hebben en vertroeteld worden, liefde krijgen en liefde geven, het was een mooie tijd. De katten waren dol op elkaar en kroelden en speelden samen.
Totdat we eind januari het schokkende bericht kregen dat Knuffel een aanrijding in onze straat niet had overleefd. Na 2 maanden moesten we alweer afscheid nemen van een beestje dat inmiddels zo in ons hart gegroeid was en zijn neefje Coco bleef alleen achter.
Wekenlang waren we van slag en het gemis was groot en omdat ook mijn hart inmiddels week was geworden voor die kittens, besloot ik dat de kinderen allebei een eigen nieuwe kitten bij de buurman mochten uitzoeken zodra ze er weer waren (zijn Poezen zaten niet stil zullen we maar zeggen š). Het wachten duurde lang, maar halverwege mei van dit jaar hoorden we dat er weer genoeg kittens waren om uit te kiezen en ons geluk kon niet op, toen we begin van de zomer onze nieuwe vriendjes in huis kregen. Calvin had voor een schattig roodharig ding gekozen (Tijger) en Lizzy vond haar mini- maatje in een prachtig wit gevlekte kitten die vanaf dag 1 haar hart had gestolen. Na een intensieve periode van vertroetelen en het zorgen voor deze 3 beestjes, mochten ze in oktober dan eindelijk met Coco mee naar buiten waar ze genoten van de fijne schuil- en speel plekjes in onze grote achtertuin en het rennen in de vrijheid.
Elke avond waren ze thuis en genoten we met elkaar van het stoeien en spelletjes spelen met lampjes, knijpers, balletjesā¦
Tot afgelopen zaterdagā¦
Samen met Coco lag Tijger al enige tijd onder een tafeltje bij de achterdeur, toen ik ze naar binnen riep voor iets lekkers. Coco keek wat zielig, maar toen Tijger aanstalten maakte om naar binnen te komen volgde Coco toch ook maar. Tot mijn grote schrik (en zonder teveel in detail te treden) zag ik dat Tijger hinkte en opeens viel mijn oog op een zwaar gehavend achterpootje en een staartje dat erachter aan sleepteā¦. Mijn eerste gedachte was dat hij dit niet kon overlevenā¦
Je begrijpt dat de paniek groot was, en al trillend en in shock probeerde ik de kinderen te kalmerenā¦ Hun grootste angst, om opnieuw hun liefste vriendje te verliezen, leek werkelijkheid te worden en dat verdriet was niet te doen!
Met behulp van mijn lieve vriend en toffe broer, konden we zorgen dat Tijger snel bij de Dierenartsenpraktijk was, waar hij werd onderzocht op evt inwendig letsel en andere verwondingen. Toen kwam het verlossende telefoontjeā¦
Tegen een hoge prijs zouden ze kunnen proberen om Tijger zijn leven te redden, mits we daarvoor zouden kiezenā¦
Op dat moment sta je er niet bij stil, maar achteraf realiseerde ik me hoe erg het eigenlijk is dat je serieus de afweging maakt om het lieve beestje te laten inslapen omdat je eigenlijk onvoldoende financiĆ«le middelen hebt om dit soort dramaās op te vangenā¦ ik schaam me ervoor dat ik deze gedachte heb toegelaten, zeker nu mijn huisdierenhart zo vol van liefde zit voor die beestjes.
Maar de realiteit is wel dat de kosten voor de opname, de medicatie, de operatie en alle zorg enorm oplopen en ik nog geen idee had hoe ik dit, naast de dure decembermaand financieel moest gaan oplossen. Wij moesten de keus maken en samen met de kinderen heb ik toch besloten om onze lieve Tijger een 2ekans te geven, er was in onze ogen geen andere optie.
De kinderen wilden hun zakgeld en verjaardagscadeaus al inleveren en we zouden nog meer spullen op Marktplaats gaan zetten en ze wilden een inzamelingsactie opzetten, het raakte me hoe ze hun eigen behoeften aan de kant schoven voor het welzijn van hun liefste vriend.
We besloten dat we er voor zouden zorgen dat we dit toch al zorgelijke jaar kunnen afsluiten met Ć©n een kat die hersteld van zijn operatie, Ć©n cadeautjes voor 5 december, Ć©n ons traditionele verjaardagsuitje eind december Ć©n de gebruikelijke verjaardagscadeaus die mijn kinderen verdiend hebben, juist door zich zo onbaatzuchtig op te stellen.
Tijger werd opgenomen en kreeg pijnstilling en antibiotica toegediend en wij kregen de mogelijkheid om zondagochtend even bij hem te komen kijken. Zo lief hoe ze bij de DAP Bodegraven voor hem zorgden, ik kreeg appjes met fotoās en updates over zijn toestand, en ze belden ons wanneer er veranderingen waren in zijn situatie.
Het was moeilijk om hem zo te zien, versuft van alle medicatie, pootje en staart in het verband en aan een infuusā¦ heftige ervaringen die de kinderen en ik niet snel zullen vergeten.
Vanmorgen is Tijger geopereerd en zojuist mocht ik horen dat hij daar goed doorheen gekomen is. Natuurlijk zijn er nog zorgen, maar er is hoop dat hij het redt en dat wij de kans krijgen om met veel liefde en geduld voor hem te mogen zorgen, het zou echt een voorrecht zijn.
Het mag duidelijk zijn dat wij Tijger goed zullen verzorgen en we hopen dat hij ons nog vele jaren geluk brengt. Voel je niet verplicht, maar mocht je ons willen helpen en op wat voor manier dan ook willen bijdragen in de kosten voor de zorgen van Tijger, dan zijn we je natuurlijk meer dan dankbaar! #durftevragen
Stuur een pb of app voor meer info en delen=lief.
Tot slot;
- nee, we hebben geen idee hoe en wanneer dit gebeurd is, dus geen idee of er iemand is op wie we de kosten zouden kunnen verhalen. Dat zal altijd een raadsel blijven, daarom kijken wij liever vooruit...
- ja, onze katten mogen lekker genieten van het avontuurlijke leven buiten en natuurlijk neemt dat risico's met zich mee. Maar kinderen sluit je ook niet binnen op omdat je bang bent voor ongelukken, toch?
Grote dank aan alle lieverds die ons hebben geholpen in de paniek van het moment; Marcel Kersbergen Thijmen Kooistra Eline Groenendijk - Doornekamp Els Schmohl
en aan DAP Bodegraven, die ik nu een bijzonder warm hart toe draag.
Jullie zijn lieverds!
